Το ιερότερο πρόσωπο για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη,για μένα και κάτι παραπάνω.Η πονεμένη σου σοφία,πάντα φανός στα λάθη μου,να τα προλάβει,να τα διορθώσει,περνώντας μέσα
μου,κάθετι καλό σου.

Το σταθερότερο στήριγμα στη ζωή μου,δυο μάτια που θαυμάζουν, δυο χείλη που  παινεύουν,
δυο αφτιά που ακούνε ακούραστα.
Σας μπερδεύω μερικές φορές εσένα και την Παναγία.Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις πάντα ότι σου ζητώ! Σε δοκιμάζω μονάχα για να δω.
Μην ξεχνάς πως δεν θα μπορέσω να αναπτυχθώ, χωρίς πολλή κατανόηση και αγάπη. Αυτό δεν χρειάζεται να στο πω, έτσι δεν είναι ;
Η αγάπη σου,πόσο μεγάλη άνευ μεγάλων ανταλλαγμάτων,δεν δίνεις βάση στον θυμό μου ούτε στα ξεσπάσματα μου.Υπάρχουν στην ψυχή μου τα λόγια σου,οι συμβουλές σου,η χωρίς όρια αγάπη σου.
Ακόμη και εκείνες τις νέες ιδέες μου,πάνω σου τις δοκίμασα,μέσα από τη συμπεριφορά μου...και εσύ εκεί,τις δεχόσουνα με υπομονή και αγάπη.
Ο πόνος σου έγινε μάθηση ώστε να με κάνεις καλύτερο.
Σ'Ευχαριστώ!!!

«Αν ένα παιδί μεγαλώνει με θάρρος και τόλμη,
θα μάθει να είναι ειλικρινές.
Αν ένα παιδί μεγαλώνει με ειρωνείες,
Θα γίνει ντροπαλό.
Αν ένα παιδί μεγαλώνει με ειλικρίνεια,
θα μάθει να είναι δίκαιο.
Αν ένα παιδί μεγαλώνει σε ασφαλές περιβάλλον,
θα μάθει να έχει εμπιστοσύνη.
Αν ένα παιδί μεγαλώνει με καταδεκτικότητα και προθυμία, Θα μάθει να βρίσκει την αγάπη του κόσμου.» (Ντ.-Λο.)

Αφιερωμένο στην κυρία Μαρία